Το δικό μας καθαρό πρόγραμμα  

Βρισκόμαστε λίγες μόνο ημέρες πριν τις εκλογές της 21ης Μαΐου. Η ΝΔ επιδιώκει απλά να φοβίσει τον κόσμο. Τι “μνημόνια”, τι “νέα χρεωκοπία”, τι “επιστροφή στη δραχμή”, τι “οι ΣΥΡΙΖΑίοι θα ανοίξουν τα σύνορα”, όλα στην υπηρεσία του φόβου και της παραπληροφόρησης.

Εμείς οφείλουμε να καταγγέλλουμε την χειρότερη κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών, αλλά ταυτόχρονα να μιλάμε και να παρουσιάζουμε το δικό μας καθαρό πρόγραμμα.

Πολλοί μας ρωτούν:

-Τι πρέπει να κάνουμε εμείς; Πως θα μπορέσουμε να αυξήσουμε τον πλούτο που παράγεται στη δική μας χώρα;

-Στην προσπάθεια να φορτωθούν τα όποια βάρη στις πλάτες των φτωχότερων στρωμάτων και όχι στους πλούσιους, πως πρέπει να απαντήσουμε;

Οι νεοφιλελεύθεροι ξέρουμε καλά τι κάνουν. Απλά “κόβουν” συντάξεις, μειώνουν το κοινωνικό κράτος, φορτώνουν την ακρίβεια στους πολλούς για να θησαυρίζουν οι λίγοι; Είναι αυτό μοντέλο ανάπτυξης; Είναι αυτό το μέλλον που ονειρευόμαστε για τα παιδιά μας;

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ προτείνει ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης. Ένα μοντέλο που δεν στηρίζεται στο μοίρασμα των περικοπών στους φτωχότερους και στην εντατικοποίηση της εργασίας για όλους, ένα μοντέλο, που ενισχύει τη μικρή, τη μεσαία και την υγιή επιχειρηματικότητα.

Η Ελλάδα πρέπει να αξιοποιήσει τις παραγωγικές δυνατότητες που έχει, να αξιοποιήσει τα εγχώρια πλεονεκτήματα και να αυξήσει με αυτό τον τρόπο τον πλούτο που παράγεται στην χώρα μας. Για παράδειγμα είναι τραγικό να πληρώνουμε πανάκριβα τα εισαγόμενα ενεργειακά προϊόντα (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από διπλανές χώρες) και να μην αξιοποιούμε τον ήλιο, τον αέρα και προσωρινά (εφόσον μπορεί να γίνει με βιώσιμο περιβαλλοντικά τρόπο) τα όποια εγχώρια ενεργειακά προϊόντα.

Εμείς λοιπόν (τώρα που πλησιάζει και η Πρωτομαγιά) είμαστε με τους εργαζόμενους που διαδηλώνουν, όχι για να υπερασπιστούν “κεκτημένα” παλαιότερων χρόνων, αλλά για να υπογραμμίσουν ότι το μέλλον μας δεν μπορεί να στηρίζεται σε περικοπές και εντατικοποίηση της παρεχόμενης εργασίας, αλλά σε αξιοποίηση των τεχνολογιών σε όφελος της δίκαιης ανάπτυξης για το σύνολο των πολιτών. Η λύση δεν είναι η κλοπή της εργασίας άλλων, αλλά η αύξηση των δικών μας παραγωγικών δυνατοτήτων και το δίκαιο μοίρασμα του νέου πλούτου σε όσους τον παράγουν.

Το θέμα δεν είναι απλά μαθηματικό (όπως υποστηρίζουν οι απολογητές των συντηρητικών πολιτικών) αλλά βαθιά πολιτικό: Τι θα παράγουμε, πως θα το παράγουμε και πως αυτό θα μοιράζεται δίκαια.